محمد نظری: زندانیان سیاسی قربانی بی قانونی

هەنگاو: یکی از زندانیان سیاسی کرد کە بیش از دو دهە است بدون مرخصی در حبس بە سر می برد، با انتشار نامەای از محروم بودن خود از حقوق اولیە سخن گفتە است.

متن کامل این نامە کە خطاب بە رئیس قوە قضائیە نوشتە شدە و نسخەای از آن بە دست هەنگاو رسیدە است در پی می آید؛

زندانیان سیاسی قربانی قانونی بی‌قانونی

اگر امروز شاهد گسترش جرم و جنابت و دزدی‌های کلان در این کشور هستیم محصول قوه قضائیه‌ای ضعیف و نبود استقلال در این قوه است. آقای رئیسی تنها چیزی که می‌تواند انسان‌ها را در کنار هم نگه‌دارد و جامعه‌ای سالم را بسازد  اجرای صحیح قانون را بر اساس احترام به حقوق انسانها و رفع تبعیض می‌باشد ولی اینکه این قانون بدست چه کسانی باشد و اینکه چه کسانی می‌توانند عدالت را در جامعه برپا بکنند، مساله‌ای است که در طول ۴۰ سال به حلقه مفقود شده‌ای تبدیل شده است و مجریان عدالت زندانیان سیاسی را نه بر اساس قانون بلکه بر پایه مصلحت نظام محکوم می‌کنند.

آقای رئیسی اینجانب محمد نظری فرزند حمدالله در سال ۷۳ به اتهام هواداری از حزب دمکرات کردستان ایران طی یک محاکمه نمایشی از سوی قاضی جلیل‌زاده به اعدام محکوم شدم و این در حالی بود اینجانب مسلح نبوده و هیچ درگیری مسلحانه‌ای نداشتم هر چند این حکم در سال ۷۸ به حبس ابد تبدیل شد اما تاکنون از هیچ تسهیلاتی از جمله مرخصی استفاده نکرده‌ام. در مدتی که در زندان به سر می‌برم، چتد تن از عزیزانم را از دست داده‌ام اما اجازه شرکت در تشیع جنازه آنها به من داده نشده و در سال ۹۱ به دستور دادستان کل کشور پرونده‌ام مورد برسی مجدد قرار گرفت و با این که با عفو و آزادی من موافقت شد اما به دلیل دخالت نیروهای امنیتی مانع از آزادی من گردید. در سال ۹۳ طی نامه‌ای درخواست اجرای ماده ۱۰ آئین دادرسی را کردم که با مخالفت آنها روبرو شد.

آقای رئیسی، آیا بهتر نیست که بعد از ۴۰ سال قاطعانه در برار گروه‌های فشار ایستادگی کرده و بر شعار خود مبنی بر اجرای عدالت بدون فشار پایبند باشید؟ آیا شما به عنوان عالی‌ترین مقام قضائی کشوری که حکومت خود را بر پایه دین و اسلام بنیان گذاری شده است قدرت این را ندارید که شفاف سازی کرده و اعلام کنید چرا زندانیانی مثل من که طبق قانون مجازات اسلامی باید آزاد می‌شدیم تاکنون در زندان به سر می‌بریم و اعلام کنید که چه عاملی و عاملیتی مانع از اجرای عدالت هستند و این که چرا قوانینی مانند ماده ۱۰ آسین دادرسی و ماده ۲۸۸ مجازات اسلامی رای به آزادی محکومین سیاسی می‌دهند همچنان مسکوت مانده و به مرحله اجرا در نمی‌آید؟

محمد نظری

زندان مرکزی ارومیه