تایید حکم اعدام پخشان عزیزی زندانی سیاسی کُرد توسط دیوان عالی
هه‌نگاو؛ چهارشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۳
حکم اعدام پخشان عزیزی زندانی سیاسی كُرد توسط دیوان عالی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران تایید شد. پیشتر وکلای او با هشدار درباره دخالت نهادهای امنیتی، نسبت به امکان تبرئه‌اش پس از درخواست فرجام‌خواهی ابراز تردید کرده بودند.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، حکم اعدام پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد و اهل مهاباد، توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد.
امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی با تایید این خبر افزود که شعبه دیوان عالی، "بدون توجه به ایرادات متعدد پرونده"، حکم اعدام را تایید کرده و تاکید کرد: "چنین حکمی اساساً در تعارض رویه قضائی کشور، احکام پیشین صادر شده حتی در همین شعبه دیوان عالی کشور و در تعارض با سیاست قضائی کشور در رابطه با مجازات‌های سالب حیات است."
وی نوشته است "به هیچ کدام از ایراداتی که در رابطه با پرونده پخشان عزیزی مطرح شده بود، از سوی دیوان عالی کشور پاسخی داده نشده و به ایرادات این پرونده من جمله ایرادات شکلی و ماهوی بی‌توجهی شده است."
این وکیل دادگستری در ادامه می‌افزاید: "به نقایص در تحقیقات بی‌توجهی شده، به مدارک و مستنداتی که نشان می‌داد پرونده خانم عزیزی مستعد صدور حکم اعدام نیست و فعالیت ایشان در شمال سوریه در اردوگاه آوارگان شنگال و سایر اردوگاه‌های آوارگان جنگ داعش فعالیت مسالمت‌آمیزی بوده که اساسا سویه سیاسی نداشته و حول محور امدادرسانی به تهاجمات داعش بوده است، هیچ توجهی نشده است."
پخشان عزیزی روز چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ (۱۴ آگوست ۲۰۲۴)، به اتهام بغی به اعدام محکوم شد. او بعدها با گشوده شدن پرونده‌ای دیگر در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین تحت عنوان "آشوب در زندان" مواجه و به ۶ ماه حبس تعزیری نیز محکوم گردید
قابل ذکر است که، پخشان عزیزی، روز ١٣ مرداد ماه سال گذشته، در شهرک خرازی شهر تهران توسط نیروهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران بازداشت شده بود. این روزنامه‌نگار روز ۲۰ آذر ماه ١٤٠٢، از بند ۲۰۹ زندان اوین، موسوم به بازداشتگاه اداره اطلاعات به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
وی روز ٢۵ آبان ماه ۱۳۸۸، در تجمع اعتراضی دانشجویان کُرد دانشگاه تهران علیه اعدام زندانیان سیاسی در کُردستان، بازداشت و در نهایت، روز ٢٨ اسفند ماه همان سال، پس از ۴ ماه بازداشت با تودیع وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شد.
پخشان عزیزی بعدها به دلیل فشار و تهدید مداوم نهادهای امنیتی از ایران خارج شد و ضمن تحقیقات پیرامون وضعیت زنان در اقلیم کُردستان عراق و کُردستان سوریه، در راستای بهبود این وضعیت، اقداماتی را در قالب مددکاری اجتماعی به انجام رساند.
