تداوم سیاست ناپدیدسازی قهری؛ نُه ماه بی‌خبری از سرنوشت انور رمضان‌پور شهروند کُرد و اهل مهاباد
هه‌نگاو؛ چهارشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۳
سرنوشت انور رمضان‌پور، شهروند کُرد اهل مهاباد با گذشت هشت ماه و ١٣ روز از ربایش وی توسط نیروهای حکومتی، همچنان نامعلوم است و جمهوری اسلامی ایران از پذیرش مسئولیت امتناع می‌ورزد؛ امری که مصداق آشکار سیاست ناپدیدسازی قهری تلقی می‌شود.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، علیرغم سپری شدن ۲۵۷ روز از ربایش انور رمضان‌پور، شهروند ۴۶ ساله در مهاباد تاکنون هیچگونه اطلاعی از وضعیت سلامت، محل نگهداری و سرنوشت وی در دسترس نیست.
به گفته منابع آگاه، همسر انور رمضان‌پور برای کسب اطلاع از سرنوشت همسر خود به اداره اطلاعات در مهاباد، بانه، سنندج (سنه)، تهران و ارومیه و سایر ارگان‌های امنیتی و قضایی مراجعه کرده اما تاکنون پاسخ دست نیافته است.
هه‌نگاو مطلع شده است که، همسر انور رمضان‌پور، بار نخست به اداره آگاهی مهاباد مراجعه و نسبت به وضعیت شوهرش اعلام مفقودی کرده که پس از ده روز به او اعلام کرد‌ه‌اند پرونده همسرش با دستور قاضی به نهاد دیگری واگذار شده است.
انور رمضان‌پور، کارگر ساختمانی به فاصله سه روز از بازگشت از اقلیم کُردستان ، روز جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ (۱۴ ژوئن ۲۰۲۴) در نزدیکی منزلش توسط نیروهای حکومتی ربوده شد و از آن زمان هیچ اطلاعی از سرنوشت وی در دسترس نیست.
خودداری سیستماتیک نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی ایران از پذیرش مسئولیت‌های بازداشت انور رمضان‌پور ، به عنوان مصداق بارز ناپدیدسازی قهری محسوب می‌شود.
هه‌نگاو با لحاظ ماده ۲ کنوانسیون حمایت از کلیه اشخاص در برابر ناپدید شدن قهری، دولت ایران را متهم به ربایش و ناپدیدسازی انور رمضان‌پور می‌داند و خواهان پاسخگویی جمهوری اسلامی در این خصوص و نیز دسترسی فوری به خانواده خدمات حقوقی و وکیل و نیز خدمات سلامت برای وی می‌باشد.
