زندان اوین؛ گزارش ههنگاو از بلاتکلیفی و تداوم فشار بر بیژن کاظمی فعال سیاسی اهل کوهدشت
هەنگاو؛ سهشنبه ۲ دی ۱۴۰۴
بیژن کاظمی، فعال و زندانی سیاسی سابق اهل کوهدشت از توابع استان لرستان، علیرغم گذشت نزدیک بە ١١ ماه از زمان بازداشت کماکان به صورت بلاتکلیف در بازداشتگاه امنیتی زندان اوین بهسر میبرد و همچنان از ابتداییترین حقوق قانونی خود محروم ماندە است. روند بازجویی این شهروند با نقض حقوق بنیادین و تحت شکنجههای شدید جسمی و روانی نهادهای امنیتی انجام شده است.
براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، بیژن کاظمی فعال سیاسی اهل کوهدشت، که مدت ۳۳۶ روز گذشته را در بازداشتگاه اداره اطلاعات و بند ۲۰۹ زندان اوین تحت حبس بوده، همچنان از دسترسی به حق ملاقات حضوری محروم مانده است.
محرومیت از حقوق ابتدایی از جملە حق ملاقات
شهناز خسروی، مادر بیژن کاظمی، اخیرا با انتشار پستی در صفحه ایکس خود اعلام کرده که مسئولان زندان اوین، بدون ارائه هیچگونه توضیح، از ملاقات حضوری با فرزندش ممانعت کردهاند. به گفته او، پس از پنج هفته انتظار، تنها یک تماس تلفنی کوتاه از فرزندش دریافت کرده و تاکنون امکان ملاقات حضوری فراهم نشده است.
این محرومیت شامل تماس تلفنی، ملاقات حضوری و دسترسی به وکیل نیز میشود.
وکلای این شهروند تاکنون امکان بررسی پرونده او را نداشتهاند و حتی اتهامات رسمی علیه وی به خانواده اطلاع داده نشده است.
اعمال فشار جهت اخذ اعتراف اجباری
بیژن کاظمی در تمام دوره بازداشت خود تاکنون جهت اخذ اعتراف اجباری علیه خود مورد شکنجه شدید روانی و جسمی قرار گرفته است.
مادر بیژن کاظمی پیشتر اعلام کردە بود کە، عنوان اتهامی این زندانی تاکنون به خانواده و وکلای او اطلاع داده نشده است و ضابطان پرونده، بهرهمندی وی از حقوق شهروندی و دسترسی به وکیل را به صراحت منوط به «همکاری» کردهاند.
این اقدامات نمونه آشکار و عمدی از نقض حقوق اساسی زندانیان سیاسی و اعمال شکنجه روانی و جسمی برای اخذ اعتراف اجباری است، اقدامی که با تمامی اصول بینالمللی حقوق بشر، از جمله ممنوعیت شکنجه و اجبار به اعتراف، در تضاد قرار دارد.
ناپدیدسازی قهری پس از بازداشت
بیژن کاظمی پس از بازداشت اولیه توسط نیروهای حکومتی، در معرض ناپدیدسازی قهری قرار گرفت. وی تنها یک تماس تلفنی کوتاه پیش از انتقال به زندان اوین با خانواده خود داشته و پس از آن از هرگونه تماس با خانواده و وکلای خود محروم مانده بود.
این محرومیت و بلاتکلیفی باعث شد کە خانواده و وکلای بیژن کاظمی نتوانند هیچ اطلاعاتی درباره اتهامات یا شرایط نگهداری او کسب کنند. وکلای وی تاکنون امکان دسترسی به پرونده او را نداشتهاند و حتی اتهامات رسمی علیه او به خانواده اطلاع داده نشده است.
این وضعیت نمونهای از نقض حقوق اساسی زندانیان سیاسی و استفاده از ناپدیدسازی قهری به عنوان ابزار فشار و سرکوب بر آنان و خانوادههایشان میباشد.
بازداشت و انتقال به زندان اوین
بیژن کاظمی روز یکشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۳ (۱۹ ژانویه ۲۰۲۵) توسط نیروهای اداره اطلاعات در شهرستان کوهدشت بازداشت شد. او روز چهارشنبه ۳ بهمن به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
بازداشت این فعال سیاسی بدون هیچگونه احضار یا ابلاغ قبلی در منزل شخصی او در شهرستان کوهدشت انجام شد و مأموران حکومتی تمامی لوازم الکترونیکی او و اعضای خانوادهاش را توقیف کردند.
پیشینه بازداشت و سابقه فعالیت سیاسی
بیژن کاظمی پیشتر نیز در فروردین ۱۳۹۹ به اتهامات امنیتی بازداشت شده بود. دادگاه او را به سه سال و نیم زندان محکوم کرد، اما پس از گذراندن دو سال حبس در زندان مرکزی خرمآباد، با پابند الکترونیکی آزاد شد.
به گفته منابع مطلع، یکی از دلایل بازداشت اخیر او، سابقه فعال سیاسی بودن و پیشینه زندانی سیاسی بودن وی بوده است. مأموران حکومتی بار دیگر او را هدف فشار و بازداشت قرار دادهاند تا از این طریق وی را به «اعتراف اجباری» تحت فشار قرار دهند.
