هەنگاو: سازمان حقوق بشری هەنگاو بە مناسبت (٤ آوریل) روز جهانی "آگاهی دربارە خطرات مین" گزارشی آماری از قربانیان مین در کردستان طی سال گذشتە منتشر می کند.

با استناد بە آمار بە ثبت رسیدە در مرکز آمار سازمان حقوق بشری هەنگاو، از ماه آوریل ٢٠١٩ تا ماه آوریل ٢٠٢٠، دست کم ٢٧ شهروند در مرزهای کردستان بە دلیل انفجار مین و مواد منفجرە بە جای ماندە از جنگ ٨ سالە ایران و عراق قربانی شدەاند.

از مجموع ٢٧ نفری کە قربانی شدەاند ٤ نفر جانشان را از دست دادە و ٢٣ نفر دیگر زخمی و نقض عضو شدەاند.

همچنین ٣ نفر از قربانیان کودک بودەاند کە یکی از آنها جانش را از دست دادە است.

تفکیک قربانیان بر حسب استان
طی سال گذشتە بیشترن قربانیان مین در مرزهای استان کردستان ثبت شدە است، کە ١٠ مورد می باشد و یک تن از آنها جانش را از دست دادە است.
استان کردستان : ١٠ قربانی (١ کشتە و ٩ زخمی) معادل ٣٧٪ کل موارد.
استان ایلام : ٧ قربانی (٧ زخمی) معادل ٢٦٪ کل موارد.
استان آذربایجان غربی: ٣ قربانی (٣ زخمی) معادل ١١٪ کل موارد.
استان کرمانشاه: ٧ قربانی (٣ کشتە و ٤ زخمی) معادل ٢٦٪ کل موارد.



تفکیک قربانیان مین بر حسب طبقە اجتماعی
بیشترین قربانیان مین در کردستان طی سال گذشتە از طبقە کارگر بودەاند کە طی این مدت ١٣ کولبر، رانندە، چوپان و کارگر قربانی شدەاند.
همچنین ٦ شهروند مدنی و ٦ نظامی شامل سرباز و مین روب قربانی مین شدەاند.
کارگر: ١٣ مورد (٢ کشتە و ١١ زخمی)
نظامی : ٨ مورد (٨ زخمی)
مدنی : ٦ مورد (٢ کشتە و ٤ زخمی

با وجودی که در حقوق بین الملل عرفی مین های زمینی جز ممنوعیت های مطلق بر شمرده نشده اند، محدودیت هایی برای به حداقل رساندن آثار آن پیش بینی شده است. به عنوان مثال طرفین مخاصمه بایستی نقشه میدان های مین را را حفظ کرده و یا در پایان مخاصمات این میادین را جهت حمایت از غیر نظامیان پاکسازی نمایند.

کنوانسیون اتاوا در این مورد دولتها ملزم به خودداری از تولید، انباشت انتقال مین های ضد نفر کرده است که متاسانه دولت جمهوری اسلامی ایران با وجود داشتن قربانیان زائد الوصف مین تا کنون به این کنوانسیون ملحق نشده است.

فراز فیروزی مندی مشاور حقوقی هەنگاو در خصوص نپیوستن دولت ایران به این کنوانسیون بین المللی اظهار می دارد: " در خصوص دلایل عدم الحاق ایران به کنوانسیون اتاوا بایستی به اختلافات مرزی ایران و عراق توجه ویژه داشت که دولت ایران نیز همواره با توجیه حفاظت از مرزها از التزام به این تعهدات بین المللی سرباز زده است. موضوعی که کمتر مورد توجه قرار گرفته، نامشخص بودن و عدم علامت گذاری مرز در مسافت های قابل توجهی از نواحی غربی ایران است. متعاقب انعقاد قرارداد صلح الجزایر و بغداد بین دو دولت ایران و عراق در ۱۹۷۵ مقرر شده بود که این علامت گذاری زیر نظر کمیسیون مشترک مذاکرات مرزی انجام شود که تا امروز هیچ اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است. بر این اساس دولت جمهوری اسلامی میادین مین واقع شده در این نواحی را جزیی از دکترین دفاعی خود قلمداد میکند و حاضر به پذیرش تعهدات بین المللی نسبت به پاکسازی این مناطق نمی باشد".

آمارهای مختلف رقم مین‌های کاشته‌شده در پنج استان غربی ایران شامل آذربایجان غربی (ارومیە)، کردستان (سنندج)، کرمانشاه (کرماشان)، ایلام و خوزستان را ۱۶تا بیش ‌از ۲۰میلیون ذکر کرده‌اند که در مساحتی حدود چهارمیلیون و دویست هزار هکتار، کاشته شده‌اند کە بیشتر این مین ها در کردستان کاشتە شدە و بە طور متوسط برای هر شهروند کرد دو مین وجود دارد.

علاوە بر این مین ها، منابع هەنگاو تاکید کردەاند کە حکومت ایران طی سە سال گذشتە بە بهانە مقابلە با احزاب کرد اپوزسیون حکومت اقدام بە کاشت مین های جدیدی در مرزهای کردستان نمودە است.

دانلود فایل PDF لیست اسامی