گزارشی از آخرین وضعیت زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد همزمان با وارد شدن به هجدهمین سال از دوران محکومیتش

هەنگاو؛ سهشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۳
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد اهل ماکو و محکوم به حبس ابد که هفده سال گذشته (۶٢٠٩ روز) را بدون حتی یک روز مرخصی در زندانهای مختلف ایران سپری کرده است، امروز در حالی وارد هجدهمین سال از دوران حبس ابد خود میشود که علیرغم وضعیت نامساعد جسمانی از حق دسترسی به درمان و رسیدگی پزشکی مناسب در زندان مرکزی یزد محروم مانده و از حدود پنج ماه پیش نیز به دستور وزارت اطلاعات از حق ملاقات با خانواده محروم شده است.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، زینب جلالیان، زندانی سیاسی ۴۲ ساله، اهل روستای دیم قشلاق شهرستان ماکو و محبوس در زندان مرکزی یزد، با وجود بیماریهای متعدد ناخنک چشمی، برفک دهان، آسم، ناراحتیهای کلیوی و گوارشی و درحالیکه بینایی چشم او در معرض خطر جدی قرار دارد، کماکان با مخالفت مقامات زندان از حق درمان و دسترسی به خدمات پزشکی محروم مانده است.
زینب جلالیان بیش از چهار سال است که بدون هیچگونه توجیه قانونی به زندان یزد تبعید شده و طی این مدت، بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در این زندان، از ابتداییترین حقوق خود نیز محروم بوده است.
این زندانی سیاسی علاوه بر متحمل شدن شکنجههای متعدد روانی و جسمانی شدید و به دفعات تهدید به تجاوز طی دوران بازجویی خود، بارها بدون دلیل مشخصی بین زندانهای مختلف شامل زندان خوی، اوین، کرمانشاه (کرماشان)، قرچک ورامین، کرمان و یزد جابهجا شده است.
قابل ذکر است که، وی سال گذشته در حالی که دستبند و پابند داشته، چندین بار توسط شماری از ماموران اداره اطلاعات در یزد، مورد بازجوییهای مستمر قرار گرفته و در جریان بازجوییها تهدید شده بود که چنانچه از "ابراز ندامت" خودداری کند؛ برای همیشه از حقوقی که تاکنون نیز به او داده نشده، محروم خواهد ماند.
این زندانی سیاسی طی دوران حبس خود، دستکم در دو مورد به بیماری کووید-١٩ مبتلا شده که در هر دو مورد نیز، از مرخصی استعلاجی منع شد و هرگز، هیچگونه خدمات پزشکی دریافت نکرد.
خانواده زینب جلالیان، در هفده سال گذشته همواره برای مسکوت گذاشتن وضعیت بغرنج زینب جلالیان تحت فشار بودهاند. این خانواده علیرغم تمام فشارها، به خواسته نهادهای امنیتی برای مصاحبه علیه جریانات سیاسی کُردستان، جواب منفی دادهاند.
چهار تن از اعضای این خانواده در زمستان ١۴٠٠، پس از انتشار یک پیام ویدئویی طلب استمداد گوزل حاجیزاده، مادر زینب بازداشت شدند. پس از انتشار این پیام، مادر زینب، و برادرانش پاشا، ابراهیم و یوسف جلالیان در ماکو برای یک شبانهروز بازداشت شدند. آنها در نهایت به دلیل از هوش رفتن گوزل حاجیزاده در بازداشتگاه، آزاد شدند.
زینب جلالیان در ٧ اسفند ۱۳۸۶، در جاده کامیاران به کرمانشاه بازداشت و در آذرماه ١٣٨٧ توسط شعبە یک دادگاه انقلاب کرمانشاه بە ریاست قاضی مرادی به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی در سال ١٣٨٨ توسط دیوان عالی کشور تایید و این حکم در آبان ماه ١٣٩٠ مشمول عفو شده و با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد. زینب جلالیان طی تمام این سالها بدون دسترسی به اساسیترین حقوق خود در زندانهای مختلف ایران محبوس بوده است.