بیانیه سازمان حقوق بشری هه‌نگاو به مناسبت پنجمین سال تاسیس
حقوق بین‌الملل بشر یا حقوق اساسی نوع بشر عبارت است از مجموعه امتیازاتی که با توجه به شان و مقام انسان شکل گرفته است. فلسفه و
حقوق بین‌الملل بشر یا حقوق اساسی نوع بشر عبارت است از مجموعه امتیازاتی که با توجه به شان و مقام انسان شکل گرفته است. فلسفه وجودی حقوق بین‌الملل بشر اعتلای منزلت این حقوق می‌باشد تا آنکه با رعایت موازین آن در سراسر جهان همه‌ی افراد به صورت یکسانی از این امتیازات بهره‌مند گردند.
به بیان دیگر حقوق بین‌الملل بشر عبارت است از مجموعه قواعد حقوق بین‌الملل که موجد حقوق و امتیازاتی برای انسان‌ها در سطح ملی و بین‌المللی است. دولت‌ها به عنوان بازیگران اصلی حقوق بین‌الملل مهمترین و اصلی‌ترین در احترام، اجرا و ارتقای تعهدات جهانشمول حقوق بشر هستند. با وجود این در عین حال دولت‌ها بزرگترین ناقضان حقوق بشر نیز به شمار می‌آیند. در صدر دولت‌های ناقض حقوق بشر دولت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد که همواره از بدو تاسیس در زمره بد نام‌ترین ناقضان حقوق بشر در جامعه جهانی جای گرفته است.
نقض حقوق زنان، حقوق کودکان، حقوق اتحادیه‌های کارگری و صنفی. اعدام‌های خودسرانه، عدم احترام به آزادی عقیده و بیان اقلیت‌های مذهبی، عدم شناسایی حق تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی اقلیت‌های ملی/ قومی و ...مستمراً در سیاست رسمی این دولت نمودی بارز داشته است. حقوق و امتیازات اقلیت‌ها به اعتبار اقلیت بودن اضافه بر حقوق بشری است که تمام افراد به عام و در قلمرو حقوق بین‌الملل بشر از آن برخوردارند. به همین علت اسناد بین‌المللی متعددی نسبت به صیانت و رعایت حقوق اقلیت‌های ملی/مذهبی توسط جامعه جهانی به تصویب رسیده است. لیکن دولت جمهوری اسلامی علیرغم التزام به این تعهدات همواره نافی این حقوق بنیادین بوده است. لذا در این راستا ضروریست سازمان‌های حقوق بشری و مردم نهاد با رصد دقیق نقض فاحش حقوق انسانی را به اطلاع جامعه بین‌الملی برسانند.
با لحاظ این رسالت حقوق بشری ما به عنوان سازمان حقوق بشری هه‌نگاو کوشیده‌ایم که با ابتناء بر اصول جهانشمول حقوق بشر و با رعایت اخلاق حرفه‌ای همواره دیده‌بان مستقلی برای رصد وضعیت حقوق بشر در کُردستان باشیم.
ما معتقد هستیم نظام جمهوری اسلامی در کلیت ناقض حقوق انسانی تمام شهروندان در ایران است. با وجود این نیز قویاً تاکید می‌کنیم که نقض حقوق بشر در کُردستان از ابتدای تشکیل حاکمیت اسلامی و جنگ در کُردستان همواره بصورت سیستماتیک و مستمر صورت پذیرفته است.
تداوم فرهنگ بی‌کیفری و عدم حاکمیت قانون در کُردستان نسبت به کشتار روزانه کولبران و اعدام‌های زائد الوصف زندانیان سیاسی، نبود دادرسی منصفانه و دستگاه قضایی مستقل به دور از مداخله نهادهای امنیتی خود شاهدی بر این مدعاست.
هه‌نگاو در ششمین سالگرد تاسیس خود ابراز نگرانی خود نسبت به وضعیت فاجعه بار حقوق بشر طی یکسال گذشته در کُردستان را تجدید نموده و خواستار توجه ویژه سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی حقوق بشری نسبت به نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در کُردستان است.
در نهایت نیازمند تصریح است مقصود از کُردستان صرفاً استان کُردستان در قالب تقسیمات کشوری دولت جمهوری اسلامی ایران نبوده و منظور تمامی سرزمینی است که به لحاظ تاریخی و جغرافیایی کُردستان نام دارد.
هیئت مدیره سازمان حقوق بشری هەنگاو
١٧ مهر ١٤٠٠
٩ اکتبر ٢٠٢١
