سکته قلبی کمال شریفی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی كُرد در زندان میناب
هه‌نگاو: یکی از زندانیان سیاسی کُرد که مدت ۱۲ سال است بدون داشتن حق استفاه از مرخصی در زندان مرکزی میناب محبوس است
هه‌نگاو: یکی از زندانیان سیاسی کُرد که مدت ۱۲ سال است بدون داشتن حق استفاه از مرخصی در زندان مرکزی میناب محبوس است، دچار سکته قلبی شده و علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی به زندان بازگردانده شده است.
برپایه گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز دوشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۹ (۱ مارس ۲۰۲۱)، کمال شریفی زندانی سیاسی و روزنامه‌نگار اهل سقز در زندان مرکزی میناب دچار سکته قلبی شده و تحت تدابیر شدید امنیتی به یکی از مراکز درمانی این شهر منتقل شده است.
یکی از نزدیکان آقای شریفی درینباره به خبرنگار هه‌نگاو اعلام کرد که، بعد از اعزام کمال شریفی به مراکز درمانی ابتدا اعلام‌شده که به دلیل سم‌پاشی بندها مسموم شده اما بعد از اتمام آزمایشات و گرفتن نوار قلب گفته‌اند که دچار سکته قلبی شده و به مدت چهار روز در بخش ccu بیمارستان ابولفضل میناب بستری بوده است.
این منبع در ادامه اعلام کرد که، طی این چهار روز کمال شریفی تحت تدابیر شدیت امنیتی بوده به طوری که علیرغم داشتن درد شدید در قفسه سینه دست‌ها و پاهای وی را با دستبند و پابند به تخت بیمارستان بسته‌اند و این نیز منجر به واکنش پرسنل و کادر درمانی بیمارستان مذکور شده است.
به گفته وی پزشکان بیمارستان ابولفضل گفته‌اند که باید کمال شریفی به مراکز درمانی بندرعباس منتقل و آنژیوگرافی شود، با این حال مسئولین زندان روز جمعه ۱۵ اسفند (۵ مارس) وی را علیرغم نامساعد بودن وضعیت جسمانیش به زندان میناب بازگردانده‌اند.
کمال شریفی ۴۸ ساله و اهل شهرستان سقز، روز یک‌شنبه ۵ خرداد ١٣٨٧ (۲۵ می ۲۰۰۸) توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت و همان سال توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی “شایق” به اتهام “عضویت در حزب دمکرات کُردستان” به ۳۰ سال حبس در تبعید محکوم گرید.
گفتنیست که محاکمه این روزنامه‌نگار تنها ۵ دقیقه طول کشیده و قبل از محاکمه تنها ۳ دقیقه توانسته‌است با یکی از وکلای خود گفتگو داشته باشد.
این زندانی سیاسی در دوران بازداشت، به سخت‌ترین شیوه توسط نیروهای امنیتی حکومت مورد شکنجه قرار گرفته است.
کمال شریفی هم‌اکنون در حال سپری کردن دوازدهیمن سال از دوران محکومیت ۳۰ ساله خود در زندان میناب است و تاکنون از حق مرخصی محروم مانده است.
