گزارش هه‌نگاو از وضعیت دردناک زندانی سیاسی کُرد کمال شریفی، ۵۵۱۱ روز حبس به همراه محرومیت کامل از حقوق انسانی

هه‌نگاو؛ سه‌شنبه ۶ تیر ۱۴۰۲

کمال شریفی، زندانی سیاسی کُرد، با سپری کردن پنج هزار و پانصد و یازه روز حبس، تنها نیمی از دوره محکومیت ٣٠ ساله خود را سپری کرده، او در تمام دوره زندان از حداقل حقوق انسانی محروم بوده و دست‌کم دو بار سکته را در زندان میناب از سر گذرانده است.
 

بر اساس اطلاع هه‌نگاو، کمال شریفی، ۵١ ساله و اهل سقز، زندانی سیاسی و روزنامه‌نگار کُرد که پانزدهمین سال حبس خود را پشت سر می‌گذارد کماکان در بند جرایم خطرناک در زندان میناب استان هرمزگان نگهداری می‌شود و از حق مرخصی و حتی حق ملاقات با اعضای خانواده‌اش محروم است.
 

این زندانی سیاسی در دادگاهی پنج دقیقه‌ای توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی "شایق" با اتهام "محاربه از طریق عضویت در حزب دمکرات کُردستان" به ۳۰ سال حبس و تبعید به زندان میناب و همچنین محرومیت از تمامی حقوق یک زندانی شامل مرخصی، اشتغال، ملاقات با خانواده و هرگونه ارتباطات دیگر محروم شده است.
 

وی در بدو بازداشت تحت غیر انسانی‌ترین رفتار و شکنجه‌های وحشیانه به منظور اعتراف اجباری قرار گفته است. کمال شریفی درباره جلسه دادگاهی خود اظهار داشته: "این محاکمه کمتر از ۵ دقیقه به طول کشید و حتی من وقتی به آقای احمد سعید شیخی وکیلم سلام کردم، به دلیل تذکر قاضی وی از جواب سلام من معذور ماند."
 

کمال شریفی در سال‌های ١٣٩١ و همچنین ١٣٩٩ دچار سکته و حمله قلبی شده که در مورد نخست سمت راست بدنش توان حرکتی را از دست داد و در مورد دوم نیز، در یک بیمارستان شهر بندرعباس تحت عملیات جراحی قرار گرفت.
 

کمال شریفی در تنها ملاقات حضوری خود، سال ۱۳۹۱ در ٤٨مین روز اعتصاب غذا، برادر و مادرش را در اتاق رئیس زندان و با حضور چند تن از پرسنل زندان چند دقیقه دیده است. شریفی در این خصوص اظهار داشته: "حتی اجازه نداشتم به مادریم کُردی با مادرم حرف بزنم، مجبور کردند به فارسی حرف بزنم که مادرم قادر به تکلم به زبان فارسی نیست". این ملاقات کوتاه نیز صرفا با دستور اداره اطلاعات سنندج و جهت پایان دادن اعتصاب غذای آقای شریفی انجام شده بود.
 

کمال شریفی در روز یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۷ (۲۵ می‌۲۰۰۸) توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت و همان روز با دستور دادستان سقز با چشم و دست و پاهای بسته به بازدشتگاه اداره اطلاعات سنندج منتقل شد.
 

این زندانی سیاسی روز سه‌شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸ (۱۲ می‌۲۰۰۹) به زندان مرکزی میناب منتقل و از آن زمان و با فشار اداره اطلاعات سنندج از تمام حقوق ابتدایی خود محروم بوده است.
 

قابل ذکر است که، این شهروند کُرد در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ نیز به اتهام هواداری و همکاری با حزب دمکرات کُردستان ایران توسط دادگاه انقلاب سقز به دو سال حبس ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده بود.