ادامه ناپدیدسازی قهری عثمان مامه بازداشت‌شده جنبش ژن ژیان ئازادی با گذشت سه سال
هه‌نگاو؛ شنبه ۲۴ آبان ١٤٠٤
در حالی که سه سال از ناپدیدسازی قهری عثمان مامه شهروند کورد اهل بوکان و از بازداشت‌شدگان جنبش ژن ژیان ئازادی می‌گذرد؛ تاکنون هیچ نهاد حکومتی مسئولیت این جنایت را نپذیرفته و زندگی اعضای خانواده این شهروند نیز به طور کامل مختل شده است.
بر اساس گزارش هه‌نگاو، عثمان مامە، متولد ١٣٤٧، پدر دو فرزند و اهل بوکان سه سال پیش در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی بازداشت شده و کماکان در فهرست ناپدیدشدگان قهری در ایران قرار دارد.
به گفته اردلان مامه، فرزند عثمان مامه، واپسین جواب نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران این بوده که "پرونده متعلق به وزارت اطلاعات است." این نهاد هم هیچ پاسخی در این مورد ارائه نکرده است.
این در حالی است که شهین عبدالقادری، همسر ۵۴ ساله عثمان مامه نیز در ٧ مهر ١٤٠١ در میانه جنبش ژن، ژیان، ئازادی از پشت سر هدف نزدیک به ٣٠٠ گلوله ساچمه‌ای قرار گرفت و تاکنون نیز از آثار جسمی و روانی آن، رنج می‌برد.
همچنین اردلان مامه نیز در همان دوره با بیش از ٢٠ گلوله ساچمه‌ای شلیک شده نیروهای حکومتی مصدوم شد و این مصدومیت به دلیل تاخیر در درمان در زمان اصابت، بر سلامتی‌اش اثرگذار بوده است.
اعضای خانواده عثمان مامه در نهایت مجبور به ترک ایران شدند اما تبعات فشارها، احضارها و شکنجه‌های نهادهای امنیتی کماکان بر زندگی‌اشان سایه افکنده است.
عثمان مامه حتی یک تماس تلفنی با خانواده خود نداشته و هیچ سند و نشانی از وی، پس از ربوده شدنش توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران، در دسترس نیست.
قابل ذکر است که، عثمان مامه تا کمی پیش از اینکه قربانی ناپدیدسازی قهری شود؛ به عنوان کارگر در یک کارگاه پرورش مرغ در شهر دوکان اقلیم کردستان مشغول به کار بود.
عثمان مامه، ساکن شهر بوکان، شامگاه روز جمعه ٢٧ آبان ماه ۱۴۰۱ (۱۸ نوامبر ۲۰۲۲)، در حین بازگشت به منزل توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران مورد ربایش قرار گرفت و تاکنون سرنوشتش نامعلوم است.
ناپدیدسازی قهری یا اجباری یکی از اقسام جنایات علیه بشریت محسوب می شود که در آن فردی توسط دولت یا سازمان‌های سیاسی دستگیر و پنهان می‌شود، بدون اینکه اطلاعاتی در مورد سرنوشت یا مکان نگهداری او در اختیار خانواده یا جامعه قرار بگیرد.
