گزارش ماهانه هه‌نگاو از نقض حقوق زنان در ایران، سپتامبر ۲۰۲۵
هه‌نگاو؛ سه شنبه ١٥ مهر ۱۴۰٤
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه سپتامبر ۲۰۲۵ دست‌کم ۶ فعال زن بازداشت و ۲ فعال زن نیز توسط دستگاه قضایی به حبس محکوم شده‌اند. در ماه گذشته دست‌کم ۱۲ مورد زن‌کشی و ۶ مورد اعدام زنان در شهرهای مختلف ایران ثبت شده است.
اجرای حکم اعدام زنان در ایران
در ماه سپتامبر ۲۰۲۵ دست‌کم حکم اعدام ۶ زن در زندان‌های مختلف ایران اجرا شده است. دست‌کم پنج زن از بابت اتهام قتل عمد و یک زن از بابت اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر اعدام شده‌اند و اسامی آنها به شرح زیر است؛
۱ـ گوهر طاهری اقدم از زنجان، از بابت اتهام قتل عمد در زندان مرکزی زنجان اعدام شد.
۲ـ زهرا فتوحی از تبریز، از بابت اتهام قتل عمد در زندان مرکزی تبریز اعدام شد.
۳ـ مهناز دهقانی از شیراز، از بابت اتهام قتل عمد در زندان مرکزی شیراز اعدام شد.
۴ـ جیران طاهری از اصفهان، از بابت اتهام قتل عمد در زندان مرکزی اصفهان اعدام شد.
۵ـ حدیقه آبادی از افغانستان، از بابت اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر در زندان مرکزی قزوین اعدام شد.
۶ـ یک زن که هویت وی در دست بررسی از از بابت اتهام قتل عمد در زندان مرکزی سبزوار اعدام شد.
بازداشت ۶ فعال زن در سپتامبر ۲۰۲۵
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه گذشته میلادی دست‌کم ۶ فعال زن توسط نهادهای امنیتی بازداشت شده‌اند که معادل ۷٪ کل آمار بازداشتی‌ها در این ماه می‌باشد.
دست‌کم ۳ زن گیلک و دو زن کورد بازداشت شده‌اند و اسامی آنها به شرح زیر است؛
رشت: ۱ـ شادی فلاحتی ۲ـ طاهره پور اسماعیلی ۳ـ معصومه پورشهرانی
سنندج: ۴ـ نهیه رحیمی ۵ـ درخشان رحیمی
شیراز: ۶ـ مریم دلباری
صدور حکم حبس برای فعالین زن
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در ماه سپتامبر ۲۰۲۵ دست‌کم ۲ فعال زن در شهرهای مختلف ایران جمعاً به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
اسامی زنانی که به حبس محکوم شده‌اند به شرح زیر است؛
۱ـ رعنا کورکور از ایذه، به ۳ سال حبس محکوم شده است.
۲ـ پریا مرندیز از تهران، به ۳ سال حبس محکوم شده است.
بازداشت زنان و محکومیت زنان یک روند تبعیض معمول در جمهوری اسلامی ایران است. در جریان جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی فشارها برای فعالین زن ابعاد شدید‌تری به خود گرفته بود. جمهوری اسلامی به شکل سازماندهی شده‌ای همواره از ابتدای ظهورش تلاش کرده است که عرصه ظهور فعالیت اجتماعی، سیاسی و حقوق بشری را برای زنان تا جای ممکن تنگ کند. سیاست‌های جداسازی جنسی و جنسیتی و همینطور به حاشیه بردن هر چه تمام جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از طریق جرم‌انگاری هویت آنها یکی از سیاست‌های جدی آپارتاید جنسیتی در ایران است.
ثبت ١٢ مورد زن‌کشی در سپتامبر آگوست ۲۰۲۵
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه سپتامبر ۲۰۲۵ دست‌کم ١٢ زن در شهرهای مختلف ایران کشته شده‌اند که اکثریت مطلق آنها توسط افراد نزدیک خود از جمله همسر به قتل رسیده‌اند.
بر طبق این گزارش ۵ زن توسط همسران و ۴ زن توسط پدر، ۲ زن توسط شوهر خواهر، یک زن توسط پسر عمه، یک زن توسط همسر سابق و یک زن توسط عموی خود به قتل رسیده‌اند.
از مجموع ۱۲ مورد زن‌کشی دست‌کم ۸ مورد از زنکشیها به دلیل اختلافات خانوادگی عنوان شده است. ۴ زن نیز با انگیزه ناموسی به قتل رسیده‌اند.
تفکیک قتل زنان بر حسب استان
استان آذربایجان‌شرقی: ۳ مورد
استانحای خوزستان و تهران: هر کدام ۲ مورد
استان‌های خراسان رضوی، کُردستان (سنندج)، گیلان، آذربایجان‌غربی (ارومیه) و فارس: هر کدم ۱ مورد
زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زنکشیها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. بر أساس گزارش‌های حقوق بشری هه‌نگاو تنها در سال گذشته ١٩١ زن‌کشی در ایران به ثبت رسیده است که بخش عظیمی از این قتل‌ها توسط اعضای خانواده نزدیک زن انجام شده‌اند. قوانین و تفکر زن‌ستیزانه نفرت عمیق علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند.
سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، جمهوری اسلامی ایران را یک نظام آپارتاید جنسیتی ارزیابی می‌کند که در آن قتل و آزار سیستماتیک به زنان در مراحلی قانونمند شده است. جامعه جهانی باید نظام آپارتاید جنسیتی را ذیل «جنایت علیه بشریت» گنجانده و این را در تعریف بین المللی خود بگنجاند و جمهوری اسلامی را بر أساس قوانین صراحتا ضد زن و ساختارمندی سرکوب زنان در جامعه ایران یک نظام آپارتاید جنسیتی دسته بندی کرده و ذیل این مفهوم جرم‌انگاری کند.
